Działa tylko w IE - sorry!    
     

Ulica Kolorowa

mgr Danuta Krawczyk


Scenariusz zajęcia przeprowadzonego z dziećmi 5-letnimi

Temat: "Ulica Kolorowa" - inscenizacja w wykonaniu dzieci

Cel główny:

  1. Zapoznanie dzieci z koniecznością sortowania odpadów wytwarzanych przez ludzi.
  2. Wdrażanie dzieci do dbania o środowisko, w którym mieszkają.
  3. Przekazywanie tekstu literackiego poprzez mimikę, ruch i dobrze wyartykułowane słowo.
  4. Utrwalenie znajomości figur geometrycznych: koło, kwadrat, trójkąt.

Cel operacyjny: (dziecko...)

  1. Przestrzega zasady ochrony przyrody.
  2. Potrafi opowiadać treść utworu literackiego.
  3. Rozumie konieczność ochrony środowiska naturalnego.
  4. Odnajduje wśród różnych figur geometrycznych "swoją" - z biletu.

Forma: zbiorowa, indywidualna.

Metody:

czynne (zadania stawiane do wykonania, aktywny udział dzieci)
słowne (inscenizacja, rozmowa)
percepcyjne (obserwacja, pokaz)

Pomoce dydaktyczne:

wiersz T. Fiutowskiej pt. "Ulica Kolorowa", scenografia wykonana przez dzieci, bilety do teatru wykonane przez dzieci (koła, kwadraty, trójkąty w różnych kolorach), sylwety 4 pojemników na odpady, worek na śmieci, odpady (gazety, plastikowe i szklane butelki, opakowania po jogurtach i maśle, puszki po napojach).

Plan zajęcia:

  1. Przygotowanie sali.
  2. Kupowanie biletów przez dzieci - widzów.
  3. Inscenizacja pt.: "Ulica Kolorowa".
  4. Segregowanie odpadów.
  5. Zakończenie.

Przebieg zajęcia:

Ad 1).

Dzieci, wspólnie z nauczycielką, udekorowały salę wykonanymi przez siebie "dekoracjami" - rysunkami na dużych formatach papieru. Rysunki przedstawiały ulice miasta, takie jak sobie wyobrażały dzieci słuchając utworu pt. "Ulica Kolorowa".

Następnie wspólnie przymocowano oznaczenia na krzesełkach (kartoniki z narysowanymi kolorowymi figurami geometrycznymi). Każdy kartonik miał swój odpowiednik - bilet z taką samą figurą (bilety i kartoniki zostały także samodzielnie wykonane przez dzieci).

Na zakończenie przygotowań ustawiono odpowiednio krzesełka, tworząc w ten sposób widownię.

Dzieci - "aktorzy" zajęły swoje miejsca za "sceną", dzieci - "widzowie" obok "kasjerki" (tę rolę przyjęła nauczycielka).

Ad 2).

Dzieci - "widzowie" kupowały bilety od nauczycielki, używając zwrotów grzecznościowych (poproszę, dziękuję) oraz płaciły za nie pieniędzmi z kącika lalek. Bilety kupowały także zaproszone nauczycielki z innych grup. Dzieci posiadające bilety miały za zadanie znaleźć swoje miejsce na widowni.

Ad 3).

Wysłuchanie i obejrzenie inscenizacji pt. "Ulica Kolorowa" w wykonaniu dzieci - "aktorów".

Na ulicy Kolorowej - kolorowe domy.
Kto się kiedyś na niej znajdzie, może być zdziwiony.
Od jednego do drugiego na ulicy domu,
Lata pojazd pasażerski nieznany nikomu.
Ten kto nie zna Kolorowej nie wie przecież o tym,
Że to pojazd jest mieszkańców - zwany domolotem.
Odwiedzają się mieszkańcy w domach kolorowych.
Dla każdego, w każdej chwili pojazd jest gotowy.
To startuje, to ląduje, krąży w obie strony
I dociera gdzie dom żółty, niebieski, czerwony.
Ten domolot z balonami, pojazd tej ulicy
Nie zakłóca wcale ciszy w całej okolicy.
Poznałeś już tajemnicę, lecz to jej połowa...
Bo do dzisiaj nikt nie wiedział, gdzie jest Kolorowa.
Nam to jednak się udało, byliśmy tam już...
Uważajcie moi moli, ona jest tuż, tuż....
Chętnie ją pokazujemy, bo to ulica śliczna.
Jest nie tylko Kolorowa, ale i ekologiczna.
Jest bezpieczna, bardzo czysta, dużo tu zieleni.
Kwiaty kwitną wiosną, latem, do późnej jesieni.
Na ulicy Kolorowej zawsze słońce świeci.
Są ławeczki dla staruszków, plac zabaw dla dzieci.
Pieski mają swój ogródek, ptaki domki z drewna...
Lecz nas jeszcze zachwyciła rzecz niezwykle cenna.
Nikt się nie kłóci.
Nikt się nie smuci.
Nikt się nie nudzi.
Każdy dzieci lubi.
Każdy po sobie sprząta.
Nie rzuca śmieci do kąta.
Wniosek jeden więc wynika i ważne to słowa:
Chcemy, aby każda z naszych ulic była jak ta Kolorowa.

Na scenie pojawia się Franek (nowa postać) z workiem pełnym śmieci. Wśród pogwizdywań chłopiec rozrzuca śmieci dookoła siebie. Wywołuje to oburzenie dzieci - aktorów. Dzieci wyjaśniają Frankowi, co trzeba zrobić z odpadami.

Ad 4).

Na scenie pojawiają się sylwety pojemników na odpady. Następuje segregacja śmieci, najpierw tylko przez aktorów a następnie przez chętne dzieci z widowni. Podczas segregowania dzieci tłumaczą, dlaczego "te" odpady należy włożyć do "tego" pojemnika. Następuje krótkie omówienie przeznaczenia odpadów (np. co można zrobić z makulatury).

Ad 5).

Na zakończenie przedstawienia "aktorzy" kłaniają się, "widzowie" gorąco oklaskują występy. Dzieci wymieniają się wrażeniami. Na sali pozostają dekoracje, tak aby wszystkie chętne dzieci mogły zagrać to, co widziały (nie tylko tego dnia, także przez kilka następnych dni, aż do czasu zaniku zainteresowania dzieci).