Z roku na rok coraz więcej przybywa osób ze schorzeniami narządu ruchu. Większość stanowią dzieci i młodzież z wadami postawy. W przyszłości powiększą oni grupę osób dorosłych mających problemy z układem ruchu. Dolegliwości, głównie bólowe, które pojawiają się w wieku dojrzałym, bardzo często są powiązane z niezauważonymi schorzeniami rozpoczynającymi się w wieku dziecięcym lub młodzieńczym. Potwierdzają to badania naukowe. W rozwoju każdego z nas największe znaczenie mają wprawdzie czynniki genetyczne przekazywane przez rodziców, ale organizm rośnie i rozwija się tak, jak mu na to pozwalają warunki i środowisko. Rozpowszechniony obecnie tryb życia, w głównej mierze siedzący i pozbawiony spontanicznej aktywności ruchowej, przyczynia się wprawdzie do lepszego rozwoju intelektualnego, lecz z całą pewnością nie wpływa dobrze na rozwój narządu ruchu i sprawność fizyczną człowieka. Mimo, że nasza wiedza o procesach fizjologicznych i czynnikach wpływających niekorzystnie na zdrowie jest coraz większa, dotychczas nie udało się w sposób znaczący zmienić istniejącego stanu. Tym bardziej pilną potrzebą staje się podejmowanie działań profilaktycznych. Trzeba je rozpocząć jak najwcześniej. Jednym z istotnych ogniw profilaktyki i korekcji wad postawy ciała jest współpraca nauczyciela gimnastyki korekcyjno-kompensacyjnej z środowiskiem rodzinnym dziecka - z jego rodziną. Dla dziecka jest ona najbliższym, najwcześniej dostępnym i najsilniej oddziałującym kręgiem. Rodzina jest sprzymierzeńcem we wspomaganiu i modyfikowaniu procesu posturogenezy oraz korygowaniu postawy w sytuacji zaburzeń, tworząc dziecku prawidłowe warunki higieniczno-zdrowotne, kształtując prawidłowy nawyk postawy. Jej rola jest nieoceniana - jeśli świadomie i aktywnie uczestniczy w poszczególnych etapach procesu korekcyjno-kompensacyjnego. Aby zwiększyć skuteczność działań profilaktyczno - leczniczych we współpracy z rodzicami, należy ich instruować, motywować, pedagogizować i aktywizować na każdym etapie terapii. Istotne jest również rozwijanie poczucia współodpowiedzialności rodziców za efekty procesu korekcyjno - kompensacyjnego. Formy, które spełniają wymienione elementy to: GRUPOWE LUB INDYWIDUALNE SPOTKANIA Z RODZICAMI. Proces pedagogizacji rodziców w dziedzinie profilaktyki i przeciwdziałania wadom postawy. Tematy, które dotyczą wszystkich dzieci, a więc wszystkich rodziców. Najważniejsze z nich to: postawa ciała, jej znaczenie dla zdrowia człowieka, profilaktyka i przeciwdziałanie wadom postawy w systemie wszechstronnego oddziaływania na dziecko. Rodziców należy poinformować o częstości występowania wad, ich rodzajach, zagrożeniu, jakie stwarzają dla zdrowia dziecka. Nauczyć - "patrzeć" na dziecko pod kątem dostrzegania pewnych objawów, np. asymetrii budowy ciała, - organizować środowisko je otaczające, a więc prawidłowe warunki (biurko lub stolik, krzesło ) do pracy, zmienne pozycje pracy, aktywny wypoczynek itp., - kształtować nawyk prawidłowej postawy w czynnościach dnia codziennego. ZAJĘCIA OTWARTEPowinny się odbywać na zwykłych zajęciach korektywy w ustalonym czasie. Rodzice nie tylko obserwują zajęcia, lecz także w nich uczestniczą jako pomocnicy, pomagają poprawnie dokonać korekcji lokalnych itp. Czynny charakter udziału rodziców w zajęciach nie tylko w większym stopniu ich emocjonalnie angażuje, lecz także lepiej uczy rozumieć i wykonywać ćwiczenia, co jest niezbędne np. w kontrolowaniu ćwiczeń domowych własnego dziecka. Na zajęciach otwartych realizuje się również takie tematy jak: metody nawyku kształtowania prawidłowej postawy, instruktaż codziennych ćwiczeń domowych, kształtowanie wytrzymałości posturalnej, itp. System konsekwentnie realizowanych zajęć otwartych pozwala nie tylko na zaktywizowanie rodziców zarówno emocjonalne, jak i merytoryczne w celu uzyskania większej efektywności procesu korekcyjnego, lecz także oddziaływanie na samych rodziców poprzez podnoszenie ich własnej kultury fizycznej i zdrowia. INSTRUKTAŻ ĆWICZEŃ DOMOWYCHW czasie spotkań indywidualnych lub na lekcjach otwartych nauczyciel gimnastyki korekcyjnej instruuje rodziców jak egzekwować ćwiczenia zadane dziecku do domu. Ćwiczenia dobierane są indywidualnie. Ich celem jest: poprawienie postawy, zwiększenie wydolności układu oddechowego i krążenia oraz ogólnej sprawności fizycznej, zrównoważenie siły i normalizacji napięcia mięśni, zmniejszenie kąta skrzywienia kręgosłupa lub przeciwdziałanie jego powiększeniu się przez cały okres wzrostu dziecka, utrwalenie dobrych wyników leczenia. Kiedy dziecko opanuje ćwiczenia systematycznie powtarza je w domu. DOPILNOWANIE SYSTEMATYCZNEGO UCZĘSZCZANIA NA ZAJĘCIA GIMNASTYKI KOREKCYJNO-KOMPENSACYJNEJSystematyczna frekwencja na zajęciach ma pozytywny wpływ na zwiększenie efektywności działań korekcyjnych.
BIBLIOGRAFIA: - R. LISZKA "Materiały pomocnicze dla prowadzących gimnastykę korekcyjną w szkole" Kuratorium Oświaty i wychowania w Bielsku-Białej 1978r.
-
- J. KOŁODZIEJ, K. KOŁODZIEJ, I. MAMOLA "Gimnastyka korekcyjno-kompensacyjna w szkole" FOSZE Rzeszów 1994r.
-
- M. KUTZNER-KOZIŃSKA, K. WLAŹNIK "Gimnastyka korekcyjna dla dzieci 6-10-letnich" WSiP Warszawa 1995r.
-
- M. BORKOWSKA, I. GELLETA-MAC "Wady postawy i stóp u dzieci"Wydawnictwo Lekarskie PZWL Warszawa 2004r.
-
- WYCHOWANIE FIZYCZNE I ZDROWIE 3/2003 "Aktywizowanie środowiska rodzinnego do profilaktyki i korekcji postawy ciała dzieci" E. SKORUPKA
|
