Kuba i Maurycy

OSOBY:

Narratorzy (u mnie jest 3, ale może być mniej);

Rodzina Kuby: Kuba, żona, córka i syn;

Rodzina Maurycego: Maurycy, żona, córka i syn;

Goście obu rodzin.

 

(Dwa mieszkania z jednego piętra blokowiska - symbolicznie zaznaczone przy pomocy dwóch stołów. Stół nakryty gazetą lub bez nakrycia - siedzi KUBA z rodziną. Stół z pięknym obrusem - to MAURYCY z rodziną. Wchodzą trzej narratorzy - mel. nr 1 "Romantic dreams")
 

Narrator 1:

Posłuchajcie opowieści,

która pewien morał mieści...
 

Narrator 2:

W pewnym mieście, w pewnym domu, na pewnej ulicy

-mieszkał sobie Kuba...
 

Narrator 1:

... i Maurycy.
 

Narrator 3:

Byli bliskimi sąsiadami,

Mieszkali ze sobą drzwi w drzwi.

Źle ze sobą żyli; czy Was to nie dziwi?

Bo mnie nie!

Dlaczego? - spytajcie mnie...

Tak Wam odpowiem:

Otóż Kuba, człowiek lekki,

często zaglądał do butelki...
 

Narrator 1:

Żona, jego wierną towarzyszką była,

razem z nim codziennie piła...
 

Narrator 2:

... dwoje dzieci też tam było...

często z nimi popijało.
 

(Głośna muzyka - 12 "Sash Trillemnium". Rodzina Kuby śpi po "pijanej" nocy. Na stole bałagan. Ojciec śpi z głową na stole, matka na krześle, w szlafroku oraz wałkach na głowie. Dzieci na podłodze)
 

Kuba (krzyczy na żonę):

Co jest, ropucho!

W gardle mnie sucho!

A butelka gdzie?! - (pokazuje ręką wymownie na "drzwi")

Już do sklepu wynoś się!
 

Córka + Syn (błagalnie):

Mamo, mamusiu...
 

Matka (burkliwie):

Czego chcecie?! Czego skamlecie?!
 

Córka (żałośnie):

Jesteśmy bardzo głodni...
 

Syn (z nieśmiałą prośbą):

Kup trochę chleba...
 

Matka (gniewnie burczy):

Chleba, chleba, chleba...

Czego to im się zachciewa??
 

Kuba (groźnie do dzieci):

Na chleb trzeba zarobić, czego się tu szwendacie?!

(ręką pokazuje na drzwi) Już mi stąd wynoście się!!
 

Narrator 3:

W domu brudno, chłodno,

od papierosowego dymu ciemno...
 

(Muzyka mel. nr 1 - "Romantic dreams". Rodzina Maurycego - bez ojca - siada za stołem na słowa Narratora 1)
 

Narrator 1:

Dzieci chodzą głodne...
 

Narrator 2:

mama z tatą piją ciągle,

potem biją się i kłócą głośno.
 

Narrator 1:

Maurycy też ma rodzinę:

żonę, córkę oraz syna.

Tam zupełnie inaczej żyją:

wszędzie czysto, o swój dom wspólnie dbają,

szanują się wzajemnie i kochają,

o wszystkich sprawach wspólnie rozmawiają.
 

(Dzieci grają ze sobą, matka czyta. Dzwonek u drzwi)
 

Maurycy (Wchodzi do mieszkania):

Witam wszystkich serdecznie.

Co słychać?
 

Córka + Syn:

Dzień dobry, Tatusiu!
 

Syn (do Ojca z troską - odbierając od niego teczkę):

Widzę, że jesteś bardzo zmęczony...
 

Córka (podaje ojcu rękę, prowadzi do stołu, łagodnie mówiąc):

Odpocznij trochę. Usiądź wygodnie tu... (podsuwa mu krzesło)
 

Żona (do męża):

Zrobić Ci coś do picia? Herbatę, kawę?

Bo właśnie teraz gotuję wodę... (podając mężowi - do dzieci)

Pomóżcie nakryć do stołu...

Najpierw zjemy trochę rosołu,

później drugie danie,

a potem... każdy deser dostanie!
 

Córka + Syn (do Matki):

Już, Mamo idziemy!

Zaraz Ci pomożemy... (szykują do stołu)
 

(Dzwonek do drzwi. Przychodzą dorośli goście z dziećmi do Maurycego - spokojnie goszczą się przy stole)
 

Narrator 2:

Teraz zobaczmy, co u Kuby?

Czy jest spokój bez "rozróby"? (mel. 12 - "Sash Trillrnium")

(Dzwonek do drzwi. Goście - dorośli z dziećmi - do Kuby. Dorośli siedzą przy stole, dzieci na podłodze. Głośna muzyka. Trwa pijacka "impreza". Brzęk tłuczonego szkła).
 

Kuba (do koleżków):

No, to napijmy się!
 

Kolega (czkając):

- póki wwódka jeszcze jest
 

Syn (do Ojca - błagalnie):

- Tato, daj coś zjeść
 

Kuba (gniewnie):

Musisz mi tu w oczy leźć?! (wskazując na drzwi ręką)

Jazda stąd do szkoły!
 

Córka (z boku):

Tato Ty chyba jesteś chory!

Już noc! Szkoła zamknięta!
 

Żona (rozgniewana dochodzi szybkim krokiem do córki, krzyczy):

Cicho bądź! Czego się wtrącasz?! (zamierza się na nią)

Bo popamiętasz!!!
 

(Dzieci, głodne i spragnione siedząc na podłodze podkradają dorosłym jedzenie oraz alkohol)
 

Kuba (Do syna):

Leć po papierosy!
 

Syn (burczy):

Nigdzie nie pójdę po nocy! (Ojciec grozi mu pięścią)
 

Żona (do Kuby):

Czego się czepiasz?! Zostaw go w spokoju!!!
 

(Szarpią się, awantura. Uporczywy dzwonek. Kuba i jego goście otwierają drzwi Maurycemu)
 

Maurycy (prosi grzecznie):

Ależ, sąsiedzie uspokój się, proszę,

Bo od waszych hałasów

szyby kruszą się.

Dzieci spać nie mogą od waszych krzyków,

a jutro mają lekcji bez liku.
 

Kuba (niegrzecznie przerywa mu):

Wolnoć, Tomku

w swoim domku!

Nic Ci do tego, co ja tu wyprawiam - drogi kolego!

Wynocha, bo będzie awantura na "całego"!
 

(Pokazuje mu drzwi, a goście Kuby wtórują mu, śmieją się z sąsiada. Zaraz potem zasypiają - gdzie popadnie. - Mel. nr 1 "Romantic dreams")
 

Narrator 3:

Maurycy, widząc, że nic z tego, wrócił do domu,

By wraz z całą rodziną

zabrać się do opracowania planu...
 

Maurycy (do rodziny):

Moi drodzy, ach biada!

Nie da się uciszyć sąsiada!

Musi być na niego jakaś rada.
 

Żona (z namysłem):

Nic innego nie wypada,

Jak własną bronią pobić sąsiada.
 

Córka (z rozpaczą i rezygnacją):

Ale jak? Hałasem, krzykami?

To na nic.
 

Syn:

Nie, bo on do tego przyzwyczajony.

Ale gdyby tak się dało, żeby to mogło być.
 

Żona:

Już mam!

Wstańmy wcześnie rano,

Sprawmy, aby im się zdawało,

że w lesie są

z ptakami!
 

Córka + Syn (radośnie):

To cudowny plan!
 

(O świcie puszczają bardzo głośno płytę ze śpiewem leśnych ptaków oraz innymi odgłosami lasu - mel. nr 24 "Muzyka i my - kl. II". Kuba i jego goście budzą się zdziwieni. Dzwonek do drzwi Maurycego. Wpada rozczochrany i rozzłoszczony Kuba)
 

Kuba (gniewnie do Maurycego):

Co tu, u licha, sąsiedzie!

Gdzie wy jesteście?! W lesie?!

Co za rodzinka! Spać nie dajecie!
 

Maurycy (do Kuby):

Wolnoć, Tomku

w swoim domku.

Jeśli rano nie lubisz lasu

Ty w nocy nie rób hałasu!
 

Kuba (zdumiony):

Przepraszam Cię, sąsiedzie

Więcej tak nie będzie.

Wszystko w moim domu zmienię.
 

(Kuba wraca do domu, rozpędza alkoholowe towarzystwo, zabiera się z rodziną do porządków. Później robią poranną toaletę. Mel. nr 1 "Romantic dreams")
 

Narrator 1:

Zobaczcie, jak to czasem być może.
 

Narrator 2:

Jak to nieraz dobry przykład w życiu pomoże.
 

Narrator 3:

Pamiętaj! Nie czyń drugiemu, co Tobie niemiłe.

I to byłoby na tyle.