Scenariusz apelu
Rok szkolny 2003/2004
| Piosenka w wykonaniu M. Żebrowskiego
do tekstu W. Broniewskiego "Dąb"
"Czarnoksięstwo"
Spragniony magicznych pokus,
liryczny czarnoksiężnik,
wołałem "Hokus-pokus"
do ciebie głosem potężnym.
Przyszłaś wiosenną burzą
i tęczy cię pas otoczył,
a tego było za dużo
dla moich oczu.
I zmieniłaś się w kwiaty,
w ptaki, obłoki, drzewa,
i mnie, i całemu światu
kazałaś śpiewać.
Mnie nie zabrakło odwagi,
wejść w twój zaświat czarowny,
lecz zapomniałem swej magii,
zaczarowany czarownik.
Zielonymi iskrami w oku,
włosów złotem zawiłem
odebrałaś mi sen i spokój,
nadzieję szczęścia i siłę.
Na jednym palcu, jak włosy,
umiałaś mój smutek kręcić.
Nie chcę czy brak mi głosu,
by wyszeptać inne zaklęcie?
"Kalinie"
Tej nocy płakałem
(nie przez ciebie)
wiersz napisałem, rzucam za siebie,
niech potoczy się księżycem po niebie.
Może ktoś się nad nim rozpłacze
jak ja, brzozo, wierzbo, kalino
i spakuję swoje rozpacze,
i pójdę, chociażby boso
tam, gdzie oczy poniosą,
drogą nie twoją inną.
Tak mi żal, że wszystko daleko
coś tam zostało w człowieku:
piszę wiersze, nie sypiam nocą -
po co?
***
I oczy wilgotne i serce samotne
i nie wiem, co robić dalej
Ja chciałbym gdzieś
w lesie
(a niech mnie rozniesie)
umrzeć z żalu.
"Kwiaty w pokoju"
Kwiaty w pokoju? Źródło niepokoju.
Chciałoby się widzieć na przykład kaczeńce,
albo niezabudki nad bardzo pięknym strumieniem
i przychodzi jakiś mędrek: "A czy kaczeńce - to szczęście?"
i zrzędzi nad moim sumieniem.
A niechże on się dowie
niechże się zastanowi,
że Wisła płynie,
że ja kwiaty i wodę kocham,
że jak ich nie widzę,
to szlocham.
***
Mówiłem sercu "Milcz o miłości,
serce uparte i dumne"
a miłość rosła we mnie jak kościół,
dokąd wniesiono już trumnę.
Słowa miłości, słowa rozpaczy
zdławiła noc głuchoniema.
Kochać - to znaczy dotknąć, zobaczyć,
a ciebie nie ma... nie ma...
Nocy tej przypływ bił o wybrzeże
zagniewanymi falami.
Byliśmy prości, byliśmy szczerzy,
byliśmy smutni i sami
I słów nie było. I niepojęta
tkliwość złączyła nam dłonie...
Ja nie pamiętam, nie chcę pamiętać,
że miłość była w agonii.
Ach! ona świeci blaskiem wspaniałym
w gwiazd spadających hymnie!
Gwiazdy - to mało, morze - to mało,
jeżeli miłość jest przy mnie.
"Ociemniały"
-Pokaż mi drzewo. (podział na głosy)
-Jestem niewidomy.
-Gdzie jest prawo i lewo?
-Jestem niewidomy.
-Gdzie jest światło i ciemność?
-Jestem niewidomy.
-Powiedz mi! Jestem Jasnowidzem!
Czy trzeba kochać?
Tak widzę! |
Oprawę muzyczną stanowiły utwory: "Odprężenie", "Zaduma" "Oczarowanie", "Obietnica" - muzyka relaksacyjna oraz pieśń w wykonaniu Pawła Ciemniewskiego do słów wiersza W. Broniewskiego pt. "Poezja" (przy akompaniamencie gitary). Wiersze recytowali chłopcy. |
