Dzia³a tylko w IE - sorry!    
     

Rola rodziny i przedszkola w przygotowaniu dziecka do szko³y

Katarzyna Koz³owska


Gotowo¶æ do nauki czytania i pisania, a bardziej ogólnie gotowo¶æ do podjêcia nauki w szkole nie pojawia siê u dziecka samorzutnie, ale jest efektem rozwoju, w którym bardzo wa¿n± rolê odgrywaj± zabiegi wychowawczo-dydaktyczne doros³ych - zarówno nauczycieli, jak i rodziców. Gotowo¶æ nie jest wiêc stanem, na który trzeba tylko czekaæ, ale trzeba j± wykszta³ciæ poprzez stworzenie warunków stymuluj±cych rozwój dziecka. (Burtowy, 1987, s. 51)

W okresie przedszkolnym dziecko podlega ró¿norodnym wp³ywom i oddzia³ywaniom. W¶ród nich na czo³owe miejsce wysuwa siê ¶rodowisko, w którym ¿yje i z którym wchodzi w rozmaite z³o¿one interakcje.

Pedagodzy i psychologowie doszukuj± siê uwarunkowañ efektywnego przygotowania dziecka do podjêcia obowi±zków szkolnych w krêgach najbli¿szych dziecku, a wiêc w rodzinie, a nastêpnie w placówkach wychowania przedszkolnego.

Rodzina jest ¶rodowiskiem spo³ecznym, z którym cz³owiek styka siê ju¿ od momentu urodzenia. J. Szczepañski sformu³owa³ definicjê rodziny, w której mówi, ¿e jest ona "z³o¿ona z osób powi±zanych ze sob± stosunkiem ma³¿eñskim i rodzicielskim". Zwraca te¿ uwagê na to, i¿ w³a¶nie w rodzinie zostaj± po³o¿one podstawy pod ca³y proces uspo³ecznienia i wychowania. W rodzinie rozstrzygaj± siê zjawiska decyduj±ce o przysz³ych zachowaniach cz³owieka.

W rodzinie g³ównie ojciec i matka dbaj± o zaspokojenie podstawowych potrzeb dziecka. Do potrzeb, których zaspokojenie jest niezbêdne aby dziecko mog³o prawid³owo siê rozwijaæ nale¿±: potrzeby fizjologiczne, potrzeba kontaktu emocjonalnego i potrzeba poznawcza. A. Brzeziñska wymienia tak¿e warunki prawid³owego rozwoju dziecka, do których nale¿y zaspokojenie potrzeb biologicznych choæby w minimalnym stopniu. Zwraca uwagê na to, ¿e dziecko potrzebuje kontaktu z drug± osob± lub kilkoma osobami w zale¿no¶ci od wieku. Bardzo wa¿nym warunkiem prawid³owego rozwoju spo³ecznego i umys³owego dziecka jest osi±gniêcie przez nie jak najszybciej pewnego poziomu samodzielno¶ci i zaradno¶ci. Te bowiem w³a¶ciwo¶ci umo¿liwi± dziecku samodzielne poznawanie otoczenia przez w³asne dzia³anie, a gdy pojawi± siê trudno¶ci przy pomocy doros³ego.

Na ¶rodowisko rodzinne, jako jeden z wa¿nych elementów wp³ywaj±cych na przygotowanie dziecka do szko³y, zwraca³a tak¿e uwagê B. Wilgocka-Okoñ. Wed³ug autorki rodzina przekazuje dziecku dziedzictwo kulturowe, zaspokaja jego potrzeby emocjonalne, pe³ni kontrolê spo³eczn± nad m³odym pokoleniem. W zwi±zku z tym stanowi g³ówny czynnik kszta³tuj±cy postawê dziecka wobec nauki szkolnej, pracy i wspó³¿ycia spo³ecznego. Efekt tego oddzia³ywania zale¿y od: struktury rodziny i stosunków osobowych, sposobu pe³nienia przynale¿nych ról przez wszystkich cz³onków, stopnia u¶wiadomienia sobie przez rodziców wychowawczej roli rodziny wobec dziecka.

Na rozwój dziecka oprócz zamierzonego postêpowania wp³ywa tak¿e to niezamierzone, wynikaj±ce z wzajemnych stosunków i interakcji miêdzy cz³onkami rodziny. Wielko¶æ rodziny, liczba rodzeñstwa, wykszta³cenie rodziców, ich zatrudnienie i zarobki nie pozostaj± bez wp³ywu na wychowanie m³odego pokolenia.

Rodziny wielodzietne maj± przewa¿nie gorsze warunki dla przystosowania siê. Nie s± one zazwyczaj w dobrej kondycji finansowej. Mniej uwagi po¶wiêca siê jednostkom, wiêcej ca³ej grupie. Dziecku z ma³ej rodziny, jego rozwojowi intelektualnemu mo¿e sprzyjaæ lepsza sytuacja ekonomiczna, umo¿liwiaj±ca mu korzystanie ze ¼róde³ dostarczaj±cych wielu bod¼ców dodatnio wp³ywaj±cych na rozwój.

Na uczestnictwo rodziców w kszta³towaniu gotowo¶ci do podjêcia obowi±zków szkolnych ich dzieci zwracaj± uwagê tak¿e M. Dmochowska i M. Dunin-W±sowicz.

Uwa¿aj±, i¿ osi±ganie pe³nej gotowo¶ci do nauki szkolnej jest procesem d³ugotrwa³ym i wielokierunkowym, a jego pocz±tki siêgaj± pierwszych miesiêcy ¿ycia dziecka.

Nale¿y wiêc pamiêtaæ o tym, gdy dziecko zaczyna karierê przedszkoln± a nawet wcze¶niej. Zdarza siê bowiem, ¿e rodzice dopiero gdy dziecko stoi u progu szko³y zaczynaj± strofowaæ je i budziæ w nich lêk przed nowym okresem. Niekiedy uciekaj± siê do uwag typu: "nareszcie w szkole naucz± ciê porz±dku". Uwagi takie maj± bardzo z³e skutki, gdy¿ od pocz±tku wzbudza siê u dziecka obawa, niechêæ i sprzeciw wobec szko³y. Nale¿y natomiast od wczesnych lat przedszkolnych kszta³towaæ pozytywn± postawê dziecka. S. S³yszowa stwierdzi³a, ¿e "ukszta³towanie nastawienia dziecka do szko³y bêdzie mia³o wp³yw na jego przysz³e postawy i motywacjê do nauki". Szko³a powinna byæ oczekiwanym okresem w ¿yciu ka¿dego przedszkolaka. Nie mo¿na dziecka straszyæ szko³±, przeciwnie dziecko powinno cieszyæ siê, ¿e bêdzie uczniem. ¯ycie szkolne dziecka powinno byæ kontynuacj± jego ¿ycia w domu i w przedszkolu.

Dmochowska i Dunin-W±sowicz wymieniaj± i opisuj± warunki dobrego przygotowania do ¿ycia szkolnego. Pierwszym, a zarazem niezbêdnym warunkiem takiego przygotowania jest zapewnienie dziecku podstawowych warunków zdrowotnych, racjonalnego trybu ¿ycia, w³a¶ciwego od¿ywiania, snu i ruchu na ¶wie¿ym powietrzu. Nale¿y tak¿e pamiêtaæ o korygowaniu i leczeniu wszelkich wad rozwojowych. Przygotowanie pod wzglêdem emocjonalnym i spo³ecznym polega na wytworzeniu u dziecka poczucia bezpieczeñstwa, stabilno¶ci rodziny, przekonania i pewno¶ci dziecka, ¿e jest ono w centrum zainteresowania rodziców, ¿e jest przez nich kochane, akceptowane. Takiego przekonania dziecko nabywa poprzez aktywne uczestniczenie w rodzinnym ¿yciu. Uczy siê samodzielno¶ci, zaradno¶ci, ma swoje obowi±zki i prace w domu.

Natomiast zapewnienie dobrego startu szkolnego pod wzglêdem umys³owym polega na pobudzaniu poznawczych zainteresowañ dziecka. Bardzo istotny jest bezpo¶redni kontakt z dzieckiem- wspólne rozmowy, zabawy, gry, spacery, ogl±danie ilustracji itp. Niezwykle istotne znaczenie dla rozwoju ma wspólne czytanie ksi±¿ek, które staje siê potem tematem rozmów.

Niezbêdny w domu ka¿dego dziecka jest w³asny, wydzielony k±cik w pokoju, gdzie bêdzie mog³o siê bawiæ, tworzyæ. Pod koniec pobytu dziecka w oddziale 6-latków rodzice powinni z nim skompletowaæ wyprawkê szkoln±.

Wszystkie te zabiegi sk³adaj± siê na w³a¶ciw± atmosferê prze¿ywania przez dziecko pój¶cia do szko³y, jako ciekawego i oczekiwanego wydarzenia.

We w³a¶ciwym przygotowaniu dziecka do szko³y upatruje siê szanse likwidacji niepowodzeñ szkolnych, a co za tym idzie ¼ród³a urazów powoduj±cych zak³ócenia w pó¼niejszym ¿yciu szkolnym. Placówk±, która ma przyspieszaæ rozwój, zapobiegaæ wszelkim nieprawid³owo¶ciom rozwojowym oraz wyrównaæ stwierdzone braki w rozwoju dziecka jest przedszkole i jego oddzia³ywania wychowawczo-dydaktyczne. Przedszkole bierze na siebie odpowiedzialno¶æ za opiekê i wychowanie dziecka w czasie jego pobytu w placówce.

W "Programie wychowania w przedszkolu" napisano, i¿ "spo³eczno-pedagogiczna funkcja przedszkola obejmuje swoim zakresem szeroko pojêt± opiekê nad zdrowiem, bezpieczeñstwem i prawid³owym rozwojem dzieci, wszechstronne ich wychowywanie i przygotowanie do szko³y oraz pomoc rodzicom pracuj±cym w zapewnieniu ich dzieciom opieki wychowawczej".

Jedn± z funkcji przedszkola jest przede wszystkim zapobieganie wszelkim nieprawid³owo¶ciom rozwoju dzieci, czyli szeroko pojêta profilaktyka oraz czuwanie nad prawid³owym ich rozwojem, bezpieczeñstwem i zdrowiem. S³u¿y temu ca³a organizacja ¿ycia w przedszkolu: porz±dek dnia, organizacja posi³ków, odpoczynku i przebywania dzieci na powietrzu, zaspokajanie potrzeby ruchu i zabawy oraz ró¿nych rodzajów dzia³alno¶ci dziecka.

Nauczyciel przedszkola to baczny obserwator, maj±cy dobr± orientacjê w warunkach ¿ycia dziecka w domu rodzinnym, w najbli¿szym jego otoczeniu. Obserwuje ka¿de dziecko, jego charakterystyczne cechy zachowania, umiejêtno¶ci, zasób s³ownika, zasób wiadomo¶ci, uzdolnienia.

Inn± funkcj± przedszkola t pobudzanie rozwoju dzieci zgodnie z ich mo¿liwo¶ciami. Nauczyciel planuje, organizuje swoj± dzia³alno¶æ. Jego zadaniem jest stwarzanie takich sytuacji i takiej atmosfery w grupie, która bêdzie sprzyja³a wyzwalaniu aktywno¶ci dziecka w zabawie, zajêciach, w pracy. Nauczyciel stwarza warunki dla inicjatywy i czynienia samodzielnych do¶wiadczeñ dziecka. Pod tym wzglêdem ma za zadanie przygotowanie dziecka do szko³y. Polega to na rozbudzaniu w nim pozytywnego stosunku uczuciowego do nauki i szko³y, ciekawo¶ci poznawczej, aktywno¶ci w zdobywaniu wiedzy. Przygotowanie do nauki szkolnej polega w przedszkolu na rozwijaniu i kszta³towaniu okre¶lonych dyspozycji i funkcji, które zapewni± dziecku mo¿liwo¶æ uczenia siê w szkole z pozytywnymi wynikami. Nale¿± do nich: dobra umiejêtno¶æ spostrzegania wzrokowego, odró¿nianie i porównywanie przedmiotów i zjawisk w najbli¿szym otoczeniu, du¿a wra¿liwo¶æ s³uchowa pozwalaj±ca na odró¿nianie, rozpoznawanie i odtwarzanie d¼wiêków, s³ów i g³osek. Dobre spostrzeganie wzrokowe i s³uchowe umo¿liwi dziecku kojarzenie wygl±du liter i wyrazów z ich brzmieniem, czyli zapewni im mo¿liwo¶æ ³atwej nauki czytania.

W zakresie przygotowania dzieci do nauki pisania pracuje siê w przedszkolu nad wszechstronnym rozwijaniem sprawno¶ci r±k w powi±zaniu z kszta³towaniem orientacji w przestrzeni, spostrzegania i my¶lenia. Temu celowi s³u¿y ró¿norodno¶æ zabaw, gier i zajêæ ruchowych, plastycznych i konstrukcyjnych.

W zakresie przygotowania dzieci do nauki matematyki uczy siê dzieci rozró¿niania kierunków, wielko¶ci, ciê¿aru, po³o¿enia i czasu, zapoznaje siê z liczbami pierwszej dziesi±tki oraz wykonywania prostych dzia³añ w jej obrêbie.

Dziecko przedszkolne rozpoznaje tak¿e otoczenie spo³eczne, ¿ycie ludzi, ich pracê, otaczaj±c± przyrodê. Wszystko to odbywa siê podczas spacerów, wycieczek, pokazów i rozmów.

Przedszkole uczy równie¿ wzajemnego wspó³¿ycia w grupie, wzajemnej ¿yczliwo¶ci i uczynno¶ci, umiejêtno¶ci wspó³dzia³ania w zabawie oraz w zadaniach.

Praca przedszkola to tak¿e praca wyrównawcza, z któr± wi±¿e siê nastêpna funkcja: wyrównywanie pewnych okre¶lonych opó¼nieñ w rozwoju dziecka oraz likwidowanie lub zmniejszanie niektórych wad rozwojowych. W zakresie pracy wyrównawczej organizuje siê ró¿norodne formy zabaw, gier, zajêæ, rozmów i æwiczeñ. Pracuje siê jednak zawsze indywidualnie, z jednym dzieckiem.

Przedszkole ma do wype³nienia tak¿e okre¶lone zadania. Podstawowym zadaniem wychowywania w przedszkolu jest wszechstronny rozwój dziecka, zapewniaj±cy pe³ny rozwój ca³ej jego osobowo¶ci, a tak¿e organizacja i kierowanie uczeniem siê dzieci w ró¿nych sytuacjach i okoliczno¶ciach z uwzglêdnieniem przygotowania dzieci do nauki w szkole. "Program wychowania w przedszkolu" okre¶la zadania wychowawcze dla poszczególnych grup wiekowych. Ponadto opracowano zadania dla ka¿dego z dzia³ów programowych.

Niezwykle istotnym warunkiem w³a¶ciwego zorganizowania procesu wszechstronnego przygotowania 6-latków do nauki w szkole jest dobrze zorganizowana wspó³praca przedszkola z rodzicami i systematyczne wspó³dzia³anie na rzecz dziecka.

Przedszkole, dysponuj±c przygotowan± kadr±, zapewnia im fachow± pomoc, sugeruj±c najlepsze dla ich dzieci metody postêpowania, zapewnia im tak¿e pe³noprawny udzia³ w organizowaniu warunków dzia³ania dzieci w przedszkolu, w poszukiwaniu rozwi±zañ sprzyjaj±cych wyobra¼ni twórczej.

Rodzice maj± prawo uczestniczyæ w wydarzeniach przedszkola, zarówno okazjonalnie jak i na co dzieñ. Mog± uczestniczyæ w dyskusjach na temat wychowania i powinni w³±czyæ siê w ten proces. Maja prawo do modyfikacji pracy przedszkolnej. Maj± równie¿ obowi±zek uzgadniania kierunków oddzia³ywañ w domu i w przedszkolu, a tak¿e kontynuacji rozpoczêtych dzia³añ przez nauczyciela.

Przedszkole bowiem jest instytucj± otwart±, umo¿liwiaj±c± kontakt wszystkim rodzicom w zakresie udzielania rady, pomocy w sprawach wychowania.


Bibliografia

  1. Burtowy M.: Przygotowanie dzieci w wieku przedszkolnym do nauki czytania i pisania w szkole. Poznañ 1992, Wydawnictwo naukowe UAM
  2. Brzeziñska A., Burtowy M.: Psychopedagogiczne problemy edukacji przedszkolnej. Poznañ 1985, Wydawnictwo Naukowe UAM
  3. Dmochowska M., Dunin-W±sowicz M.: Wychowanie w rodzinie i w przedszkolu. W-wa 1978, WSiP
  4. S³yszowa S.: Dziecko rozpoczyna naukê. W-wa 1975, WSiP
  5. Wilgocka-Okoñ B.: Dojrza³o¶æ szkolna dzieci a ¶rodowisko. W-wa 1972, PWN